Mijn grootouders van vaderszijde runden vele jaren een klein kruidenierswinkeltje. Zij waren mij dierbaar en ik heb dus in principe niets tegen kruideniers. Maar de kruideniersmentaliteit die het kabinet gisteren liet zien, vind ik ronduit stuitend: Nederland gaat 100 mensen uit het afgebrande, overbevolkte kamp Moria opnemen, 50 kinderen en 50 andere kwetsbaren. Daar was een dag lang gesteggel voor nodig. Om je kapot te schamen. Want onderaan de streep zal er namelijk niets anders worden: die 100 worden in aftrek gebracht op het met de VN afgesproken aantal vluchtelingen dat Nederland zou opnemen. In aftrek gebracht…. je zou bijna nog vergeten dat we het over mensen hebben. In de woorden van collega Rikko Voorberg: “Dat er in Den Haag met cijfers gegoocheld wordt weet ik, maar dit is bijna schofterig. Dat je zo de indruk probeert te wekken dat je 100 mensen extra helpt”.

Attje Kuiken sloeg de spijker op de kop toen ze zei: “De ene kwetsbare vluchteling  wordt gewoon ingeruild voor de andere” . Winnaar van deze beschamende vertoning? De VVD, die doet alsof ze in het stof heeft moeten bijten, maar ondertussen de uitkomst onder de streep heeft afgedwongen. Liberale kruideniersmentaliteit. Nu ja, het sentiment wilde dat er iets zou gebeuren, zo klinkt het dan in rechtse kringen bij WNL. Sentiment…alsof begaan zijn met het lot van mensen, hartstocht voor gerechtigheid, als een sentiment is weg te zetten. En Forum voor Democratie deed er op Twitter nog een schepje bovenop: “Gaat de VVD na het generaal pardon wéér zwichten voor de emotionele chantage van de asielindustrie? “ Hoe cynisch kun je zijn. En hoezo zwichten… het was vooral een kwestie van rekenen.  Het lijkt het eeuwige verhaal te zijn van harde feiten en cijfers tegenover de zachte waarden van menselijkheid, aandacht en zorg. Maar in een neo-liberale samenleving als de onze weet je dan al wat de uitkomst is.

Het initiatief voor de opname kwam van CU en D66. En beschamend schoorvoetend kwam toen ook het CDA over de brug, onder druk van de achterban en dat is in dit dossier niet de eerste keer. En ik begrijp ook wel dat niemand in deze toch al ingewikkelde tijden op een kabinetscrisis zit te wachten, maar iets meer ruggengraat was toch wel gewenst geweest. OF zoals Seegers het gisteren  voor de camera zei: “Tevreden? Nee, ik ben wel eens blijer geweest met deze coalitie”

En ondertussen voltrekt zich daar op Lesbos een humanitaire ramp. Wie er achter de brand zat? Een paar radeloze vluchtelingen, boze omwonende?  Het resultaat blijft hetzelfde: mensen op straat als de slachtoffers van een falend Europees vluchtelingenbeleid.

Harrie Strubbe

Facebook

Tweet