It gelok fan Fryslân
Dit fers giet oer wat der mei dy bart
sadree’t sirkus fan ‘e sinne
troch de eagen swiert
Wat der mei dy bart
sadree ’t in swietrook
bliid it ûnthâld van ‘e noas ynglidet
Sadree ’t de antenne op ‘e earms
trillingen fan tearens fiele
Sadree ’t in ingel hin deljout
yn ‘e kessens fan ‘e tonge
Sadree ’t lûden tsjin de trommels
fan é earen weagje
It gelok fan Fryslân
dat earne en ea by dy nei binnen kommen is
yn it ûnthâlld van dyn liif tahâldt
Deze tekst van Sytse Jansma vormde met andere teksten de rode draad van het verhaal dat door de koptelefoon klonk bij een wandeling die ik afgelopen zondag door en om Wommels maakte. Niet zomaar een zondagse kuier maar een die door Tryater was georganiseerd. Langs het kilometers lange gele touw ging de route door het dorp, over de terp, langs kerk en kaatsveld, door de greiden en ondertussen klonk de warme stem van Nynke Heeg die de gedichten van Jansma en de geluksgedachten van Wommelsers las. Een meditatieve wandeling zou je kunnen zeggen, waarbij je werd uitgenodigd om aan ene kant de gedachten stil te zetten en te luisteren naar ‘it ûnthâld fan dyn liif’ en aan de andere kant je te verwonderen en na te denken over al die gelukgedachten, de een heel diepzinnig, de ander veel banaler, de een eenmalig ( en stel je voor dat dat dan niet gebeurt!), de ander als dagelijkse ervaring.
En dat alles volledig coronaproof; elke twee minuten werd een kuieraar op pad gestuurd, door goed geïnstrueerde vrijwilligers in witte en zilveren kledij stijlvol op weg geholpen.
Een welkome ervaring in deze alsmaar schraler wordende tijden. It gelok fan Fryslân, het geluk van mensen, het zit soms in kleine dingen, je moet het soms ook willen zien. Of in de woorden van het gedicht: het is ergens naar binnen gegaan, in het geheugen van je lijf. Nu er weer steeds meer op slot gaat, stil komt te staan, is het goed om daarover na te denken. Het
‘Het goede leven’ is het jaarthema van de Protestantse kerk. Dat ligt niet altijd voor het oprapen, en soms wel, lijkt het, tijdens zo’n wandeling. In de komende maand nog op een aantal plekken in de provincie te, nee niet te zien, maar te doen en te beleven. Warm aanbevolen!
Harrie Strubbe